ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ Αντιδομης-ΕΑΑΚ στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ

Ήδη από το μεσημέρι της Δευτέρας, ως Αντιδομή - Ε.Α.Α.Κ. (αλλά και άλλα αριστερά σχήματα στη σχολή) ξεκινήσαμε να μαζεύουμε υπογραφές για τον ορισμό γενικής συνέλευσης του συλλόγου, την Πέμπτη 4/12. Οι πρώτες διαγραφές που έγιναν στο ΠΑΜΑΚ, η απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού για το δίκαιο αίτημα να του χορηγηθεί εκπαιδευτική άδεια και η 6/12, ημέρα που το κράτος των δολοφόνων σκότωσε εν ψυχρώ τον 15χρονο μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλο, θεωρήσαμε πως είναι ζητήματα για τα οποία ο σύλλογος πρέπει να πάρει θέση, πρέπει να αποφασίσει, πρέπει να κινητοποιηθεί και να οργανώσει τη δράση του. Αφού 80 άτομα του συλλόγου αναγνώρισαν την αναγκαιότητα να γίνει συνέλευση και υπέγραψαν για τον ορισμό της, καλέσαμε το Διοικητικό Συμβούλιο να σφραγίσει τις υπογραφές, έτσι ώστε η συνέλευση να οριστεί επίσημα.

Ωστόσο, η «πρώτη και αυτοδύναμη» κυβερνητική παράταξη του συλλόγου μας, η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ, έδειξε για ακόμη μια φορά το βρώμικο πολιτικό της πρόσωπο. Μια παράταξη που θυμάται όποτε θέλει το σύλλογο και το καταστατικό λειτουργίας του, μια παράταξη που δεν θέλει ο σύλλογος να συζητάει, να προβληματίζεται, να αγωνίζεται. Μια παράταξη που κάθε ώρα και στιγμή προσπαθεί να περάσει τα βρώμικα σχέδια υπουργών, πρυτάνεων και κυβερνήσεων στα πανεπιστήμια, κάνοντας λόγο για αστυνομία στις σχολές, για πειθαρχικές διώξεις σε όποιον αγωνίζεται, για οργανισμούς και για επιχειρηματικοποίηση των ιδρυμάτων και σύνδεση τους με την αγορά εργασίας. Μια παράταξη που στην αγκαλιά του γαλάζιου πουλιού της κρύβει φασιστικά κατακάθια, ήρθε να μας πει πως το ΔΣ δεν μπορεί να καλεστεί, λόγω καταστατικού. Μάλιστα δε δίστασαν να απειλήσουν μέλη του σχήματος με μηνύσεις σε περίπτωση που γίνει όντως η συνέλευση καθώς και με μεγαλόστομες ρητορείες του στυλ θα σας φτασω μέχρι τα κανάλια και μέχρι του υπουργείο!

Για τις εξελίξεις στα επαγγελματικά δικαιώματα των μηχανικών

πηγή

"Δεν πετάξαμε κανένα σκουπίδι. Είναι ακόμη όλα στην πιάτσα."

Αναδημοσίευση από: το Περιοδικό

Το Πρώτο Θέμα ξαναχτύπησε με ακόμη μία δημοσιογραφική επιτυχία. Κατάφερε κάποιος δαιμόνιος ρεπόρτερ του, χωρίς να αποκαλύψει το όνομά του -και είναι αλήθεια ότι το φετινό βραβείο Πούλιτζερ έχει πλέον έναν σοβαρό διεκδικητή- να αλιεύσει το όνομα και τον προσωπικό λογαριασμό του φοιτητή, που πήρε το λόγο και πρωταγωνίστησε με δεκάδες άλλους συναδέλφους του στη συμβολική ενέργεια διαμαρτυρίας – καταγγελίας των πρυτανικών αρχών του ΕΚΠΑ, που είχε αποφασιστεί από φοιτητικούς συλλόγους. Η διαμαρτυρία έκανε λόγο για την άθλια κατάσταση που επικρατεί με την καθαριότητα στο πανεπιστήμιο (λογω της έλλειψης – απουσίας προσωπικού όπως καταγγέλουν οι φοιτητές), τις προτάσεις ηλεκτρονικών ψηφοφοριών αντί των γενικών συνελεύσεων των φοιτητικών συλλόγων, τα λοκ – άουτ (κλείσιμο των σχολών με απόφαση των πρυτανικών αρχών ώστε να μην γίνουν οι γενικές συνελεύσεις την εβδομάδα πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου και την καταστολη από τα ΜΑΤ όταν την ίδια εβδομάδα οι φοιτητές επιχείρησαν να μπουν στις σχολές τους.  

Ο αντιπρύτανης του ΑΠΘ εκφράζει τα πραγματικά οράματα και τις ανησυχίες του (;)

αναδημοσίευση από: το Περιοδικό

"Πρέπει να φασιστοποιηθούμε. Να τρως μια σφαλιάρα για να συμμαζεύεσαι."

Ο σύλλογος φοιτητών Φιλολογίας με ανακοίνωση – καταγγελία του, έφερε στο προσκήνιο τις απίστευτες(:) δηλώσεις του αντιπρύτανη και προέδρου της Φιλοσοφικής του ΑΠΘ. »Πρέπει να φασιστοποιηθούμε όσοι είμαστε σε θέση εξουσίας. Γιατί δεν βλέπω να αλλάζει αλλιώς ο Έλληνας. Αν παραφέρεσαι να τρως μια σφαλιάρα για να συμμαζεύεσαι όπως γίνεται στη Γερμανία, στον Καναδά, στην Αυστραλία και σε όλες τις σοβαρές χώρες του κόσμου. Δεν μπορούμε να ψηφίζουμε νόμους και να μην τους τηρούμε», ακούγεται να λέει χαρακτηριστικά.

-Edit- Παραιτήθηκε ο αντιπρύτανης. Σύμφωνα με δημοσιέυματα υποστήριξε ότι η συγκεκριμένη φράση αποκόπηκε επιλεκτικά από την όλη συζήτηση στην τηλεόραση και το όλο πνεύμα της συνέντευξης δεν συνάδει με τις φράσεις που τού αποδόθηκαν και οι οποίες, όπως υποστήριξε, ειπώθηκαν εν τη ρύμη του λόγου. 

Εδώ ολόκληρη η ανακοίνωση του συλλόγου που καταγγέλει τον κύριο Τζιφόπουλο: 

Τίποτα δε τέλειωσε, όλα τώρα αρχίζουν! ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, ΤΡΙΤΗ 25/11 στις 14:00 στην 5.42

Την περασμένη Δευτέρα, 17 Νοέμβρη, έλαβε χώρα μία από τις μαζικότερες διαδηλώσεις που είδε τον τελευταίο χρόνο η πόλη. Το μαζικό μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων, πλάι στους εργαζόμενους, τα σωματεία και τους συλλόγους τους, διαδήλωσε στην πόλη δίνοντας έντονο πολιτικό στίγμα για την εξέγερση του ’73, αλλά και την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα. Τίμησε το Πολυτεχνείο, όχι ως απλή επετειακή μνήμη, αλλά με τους αγώνες του σήμερα. Φώναξε ενάντια στην άθλια συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, ενάντια στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ που τώρα όπως και τότε διαλύουν τα δικαιώματα του λαού, κάλεσε όλο τον κόσμο να ανατρέψει το μαύρο παρόν και μέλλον που μας ετοιμάζουν με αγώνες. Πάλεψε για Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία, ένα τρίπτυχο αίτημα που φαίνεται πως ακόμη και σήμερα δεν είναι δεδομένο. 

Με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του συλλόγου μας, που πραγματοποιήθηκε στις 13 του μήνα, την Παρασκευή πραγματοποιήσαμε μαζί με τον σύλλογο φοιτητών Ηλεκτρολόγων – Μηχανολόγων κατάληψη στην πρυτανεία, κόντρα στον αυταρχισμό των νέων πρυτανικών αρχών και στα γεγονότα καταστολής που έγιναν τις τελευταίες μέρες στην Αθήνα (επίθεση ΜΑΤ σε φοιτητές στη Νομική, άγρια καταστολή στην απογευματινή διαδήλωση αλληλεγγύης) αλλά και στην Θεσσαλονίκη (κλείσιμο αιθουσών από τον πρύτανη στο ΠΑΜΑΚ, προκειμένου να μην πραγματοποιηθεί γενική συνέλευση του συλλόγου, κατέβασμα της κεραίας του ελεύθερου ραδιοφωνικού σταθμού 1431ΑΜ). Παρά την προσπάθεια των ΜΜΕ να αμαυρώσουν την κατάληψη, σκορπώντας μια σωρεία ψεμάτων σχετικά με τους φοιτητές, η κατάληψη μάζεψε κόσμο και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε μαζί με άλλους συλλόγους πορεία στο κέντρο της πόλης. Να αναφερθεί, επίσης, και να κατακριθεί η προσπάθεια της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, παράταξης του Σαμαρά στις σχολές,που θέλησε να θεωρήσει άκυρη την απόφαση του συλλόγου επικαλούμενη δήθεν το καταστατικό του.

Τελικά ποιόν και τι εξυπηρετούν τα υποχρεωτικά θέματα και τα «αθώα» τεστάκια στη σχολή μας;

Είναι γνωστό σε όλους μας το πόσο δύσκολο είναι να ανταπεξέλθουμε στο ασφυκτικό πλαίσιο σπουδών που έχει διαμορφωθεί στη σχολή μας. Υποχρεωτικές εργασίες, πρόοδοι, εργαστήρια, μαθήματα που όσο περνάν τα χρόνια όλο και δυσκολεύουν και πλέον κι υποχρεωτικά τεστάκια που πρέπει να περάσουμε για να μπορέσουμε να κάνουμε εργασίες. Έχει διαμορφωθεί λοιπόν στη Σχολή μας μια πραγματικότητα που ενισχύει την εντατικοποίηση και περιορίζει τον ελεύθερο χρόνο μας στο ελάχιστο, ειδικά σε μια περίοδο που πολλοί από μας δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά και ενδεχομένως αναγκάζονται να δουλεύουν ή να σπουδάζουν εξ'αποστάσεως. Αυτό δε συμβαίνει τυχαία αλλά είναι μια στοχευμένη κίνηση από πλευράς Υπουργείου και κυβέρνησης, που αναλαμβάνουν να υλοποιήσουν οι καθηγητές, έτσι ώστε να κάνουν τους φοιτητές πειθήνια όργανα, έρμαια στις βουλήσεις τους που δε θα ασχολούνται με την πολιτικοποίηση τους και τις συλλογικές διαδικασίες αλλά τουναντίον θα περνάν τη μέρα τους στα αμφιθέατρα και τις βιβλιοθήκες, θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους και αυτοσκοπός τους θα είναι η λήψη του πτυχίου τους. Όσο μικρές αλλαγές στον τρόπο που διεξάγεται η εξέταση στα μαθήματα περνάν αδιαμαρτύρητα, τόσο και εμείς θα συνηθίζουμε σ’ αυτήν την κατάσταση και θα καθίσταται πιο εύκολο να περάσει η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, πτυχές της οποίας αποτελούν οι αλυσίδες μαθημάτων, τα προαπαιτούμενα και οι οροφές.

Απόφαση του Πανελλαδικού διήμερου της Ε.Α.Α.Κ. στις 7 και 8/11

Η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται από τη μία με συνέχιση και βάθεμα της δομικής κρίσης του καπιταλισμού σε παγκόσμια κλίμακα, χωρίς να φαίνεται κάποιο ηγεμονικό σχέδιο υπέρβασής της από αστική σκοπιά. Ως απόρροια της κρίσης και όσο αυτή δεν ξεπερνιέται με έναν δυναμικό τρόπο για το κεφάλαιο, ραγδαίες είναι οι εξελίξεις σε χώρες όπου οξύνονται οι ήδη υπάρχουσες ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα στη μέση Ανατολή και στην Ουκρανία όπου ο δυτικός καπιταλισμός ωθούμενος από τις ιμπεριαλιστικές του επιδιώξεις εκμεταλλεύεται και μετασχηματίζει τις αντιθέσεις στις χώρες αυτές, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύονται ελπιδοφόρα παραδείγματα κινημάτων. Χαιρετίζουμε τον αντιφασιστικό και αντιιμπεριαλιστικό αγώνα του λαού και της εργατικής τάξης της Αν. Ουκρανίας και την Παλαιστινιακή αντίσταση στη Γάζα.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας οι νεοφιλελεύθερες και αντιδημοκρατικές πολιτικές οξύνονται, ειδικά υλοποιείται από τις κυβερνήσεις και κεντρικά από Κομισιόν – ΕΚΤ ένα σύνολο αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που ανά εθνικό επίπεδο αυξάνει την εκμετάλλευση, καταργεί τα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα, προχωρά σε δραματική ανακατανομή του πλούτου υπέρ των πλουσίων, λεηλατεί τα απομεινάρια του «κράτους πρόνοιας», ενώ σε επίπεδο ολοκλήρωσης βαθαίνει την επιτροπεία της ΕΕ με ευθεία αμφισβήτηση της λαϊκής κυριαρχίας πάνω στις χώρες, μονιμοποιεί τη δημοσιονομική πειθαρχία, ενισχύει ακόμα περισσότερο την ηγεμονία των ευρωπαϊκών πολυεθνικών μονοπωλίων, των τραπεζών και βεβαίως των ηγεμονικών καπιταλιστικών κρατών, με τον γερμανικό ιμπεριαλισμό σε πρώτο ρόλο. Σε κάθε περίπτωση η επιλογή της στενής πρόσδεσης στην αρχιτεκτονική της ΕΕ από πλευράς των αστικών τάξεων αναδεικνύει τον ταξικό της χαρακτήρα. Σήμερα λοιπόν, περισσότερο από ποτέ δεν μπορούμε να έχουμε αυταπάτες για μια «φιλολαϊκή στροφή» της πολιτικής της ΕΕ.

Μόρφης Στεφούδης:Η ζωντανή ιστορία του κινήματος στην εκδήλωση του Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων Θεσ/νίκης

Αφίσα του Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων & Καταλήψεων

Εκδήλωση και Προβολή στο κατειλημμένο από τους φοιτητικούς συλλόγους Πολυτεχνείο

Απόφαση συλλόγου φοιτητών Πολιτικών Μηχανικών στη Γενική Συνέλευση 13-11-2014

 

Κατω τα χέρια απο τον 1431!

Κατω τα χέρια απο τον 1431! 

Ξημερώματα 5 Νοεμβρίου 2014: με εντολή της Πρυτανείας του Α.Π.Θ. κατεβαίνει η κεραία του ραδιοπομπού του ελεύθερου κοινωνικού ραδιοφώνου 1431am. Ο εξοπλισμός κατασχέθηκε από τις αρχές του πανεπιστημίου μετά από την παραβίαση με λοστό της κατασκευής όπου βρισκόταν ο πομπός καθώς και το κόψιμο των καλωδίων παροχής ρεύματος. Η ενέργεια αυτή πραγματοποιήθηκε μετά από ειδοποίηση που έστειλε η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ), ότι λειτουργούσε “παράνομος ραδιοπομπός” στην ταράτσα του κτιρίου παραπληγικών δίπλα στο ΑΧΕΠΑ, ο οποίος υποστήριξαν πως έκανε παρεμβολές στο σήμα ραδιοσταθμών FM της πόλης. 

Στην ανακοίνωση της Πρυτανείας αναφέρεται πως “Η Διοίκηση του ΑΠΘ (σημερινή και προηγούμενη) δεν είχε ποτέ ενημερωθεί ή δώσει άδεια για μια τέτοια εγκατάσταση, την ύπαρξη της οποίας αγνοούσε.” 

Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία!

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ 6/11/2014

Μετά τη σημερινή μαζική πανελλαδική πανεκπαιδευτική πορεία, οι φοιτητικοί σύλλογοι από κοινού με μαθητές και εργαζομένους στο χώρο της εκπαίδευσης δώσαμε μια πρώτη απάντηση στην Κυβέρνηση και απευθύνουμε αγωνιστικό κάλεσμα για κλιμάκωση και συνέχιση του αγώνα.

Τα τελευταία χρόνια δεχόμαστε μια άνευ προηγουμένου επίθεση. Ο στόχος; Να φορτωθούν τα βάρη της κρίσης στον εργαζόμενο κόσμο και τη νεολαία. Τα αλλεπάλληλα μνημόνια, οι αντιλαικές πολιτικές, ο ΕΝΦΙΑ, η αναίρεση κοινωνικών κατακτήσεων δεκαετιών στοχεύουν στο να παγιώσουν ένα καθεστώς διαρκούς λιτότητας για τον ελληνικό λαό.

Σε αυτό το φόντο, το μέλλον για τη νεολαία φαντάζει δυσοίωνο. Ένα μέλλον ανεργίας (60% τώρα στους νέους!), δυσμενών σχέσεων εργασίας με καταργημένες συλλογικές συμβάσεις, με καλύτερη προοπτική να φαντάζουν τα voucher, η ανασφάλιστη παροδική εργασία και η μετανάστευση.

Κι ενώ το μέλλον της νεολαίας είναι αυτό, αυτή τη στιγμή το σύνολο των βαθμίδων της εκπαίδευσης δέχεται μια άνευ προηγουμένου επίθεση με στόχο το προχώρημα των επιταγών της Κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ.

«Δηλαδή αποφασίζετε και διατάζετε;» «Ε, ναι!»

Δεν πρόκειται για διάλογο επι χούντας. Ίσως βέβαια να είχε επαναληφθεί και τότε. Πάντως, αυτό ακριβώς απάντησε ο νέος πρύτανης του ΑΠΘ Περικλής Μήτκας, όταν τον ρώτησε μια φοιτήτρια του τμήματος Θεάτρου αν παίρνει και υλοποιεί αποφάσεις «αποφασίζοντας και διατάζοντας».

Δελτίο Τύπου του σχήματος μας για τα γεγονότα της συγκλήτου του ΑΠΘ, την Παρασκευή 7/11

Χωρίς επίσημη ανακοίνωση προς όλα τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, για άλλη μια φορά, πραγματοποιήθηκε σύγκλητος την Παρασκευή 7/11 στην πρυτανεία του ΑΠΘ, εν αγνοία της συντριπτικής πλειοψηφίας της φοιτητών. Αναβαθμίζοντας τα μέτρα απομάκρυνσης των φοιτητών και των συλλόγων τους από την συνεδρίαση, ο νέος πρύτανης κατέβασε ρολά και κλείδωσε πόρτες, αποκλείοντας συνολικά το κτίριο διοίκησης, μην δίνοντας περιθώριο για οποιαδήποτε είσοδο και έξοδο. Ούτε οι φοιτητές των τμημάτων Θεάτρου, Μουσικών Σπουδών, Καλών Τεχνών και άλλων 4 συλλόγων μπορούσαν να μπουν, αλλά ούτε και άνθρωποι που βρίσκονταν μέσα στο κτίριο – εκ των οποίων κάποιος είχε αναπηρικό πρόβλημα – και ζητούσαν να φύγουν, μπορούσαν να βγουν. Φοιτητές λοιπόν απ’ έξω από τις συζητήσεις που τους αφορούν άμεσα, κόσμος και εργαζόμενοι από μέσα, με την παρέα των 10 μπράβων που βρίσκονταν εκεί να διασφαλίσουν ότι ο 7ος όροφος, στον οποίο η Σύγκλητος διεξαγόταν, δεν θα προσεγγιστεί από εμάς.

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 6/11!!

κάτω τα χέρια απ το δικαίωμα στις σπουδές, ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΦΟΙΤΗΤΗ!

ΟΛΟΙ ΑΥΡΙΟ ΤΡΙΤΗ 14/10 ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ,9:00

Στις 17 Νοεμβρίου 2012, χιλιάδες κόσμου έλαβε μέρος στη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική – αντικυβερνητική – παλλαϊκή διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Η μαζική συμμετοχή στη συγκεκριμένη διαδήλωση, όσο και οι μεγαλειώδεις φοιτητικές και εργατικές κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών, δείχνουν ότι λαός και νεολαία δε σκύβουν το κεφάλι στην πολιτική που τους επιβάλλεται από Τρόικες, Μνημόνια και κυβερνήσεις.

Η μεγάλη κινητοποίηση της Θεσσαλονίκης, με πρωτοπόρο το ογκώδες μπλοκ των Φοιτητικών Συλλόγων, επέστρεψε στο χώρο του πανεπιστημιακού ασύλου με συγκροτημένο και περιφρουρημένο τρόπο και με σκοπό την πολιτική και υλική προάσπισή του, ιδιαίτερα λόγω της στοχοποίησης του αγώνα των απολυμένων και απλήρωτων εργολαβικών υπαλλήλων του ΑΠΘ, που για περισσότερες από 70 ημέρες βρισκόντουσαν σε απεργία και κατάληψη του κτηρίου διοίκησης του Πανεπιστημίου. Με αφορμή μικρής έκτασης επεισόδια σε άσχετο χώρο από την Πρυτανεία, που μόνο υποψίες μπορούν να κινήσουν, οι δυνάμεις καταστολής προέβησαν σε μια προσχεδιασμένη και πρωτοφανούς κλίμακας κινηματογραφικού τύπου επίθεση, στρεφόμενη αποκλειστικά κατά των μελών των Φοιτητικών Συλλόγων και των εργολαβικών εργαζομένων.

φακέλωμα φοιτητών από την ΔΑΠ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΕΝΙΑΙΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΠΘ

Στις 3 Οκτώβρη οι συλλογοι φοιτητων χημείας και φιλολογίας πραγματοποίησαν κατάληψη του κτιρίου διοίκησης στη βαση των αποφάσεων των γενικών τους συνελεύσεων. Οι αποφάσεις αυτές εναντιώνονταν όχι μόνο διακηρυκτικά στις εξαγγελίες των πρυτανικών αρχών για τις πρώτες διαγραφές στις 10 οκτώβρη αλλά και υλικά, ασκώντας πιέσεις στον νέο πρύτανη Μήτκα, ώστε να μπλοκαριστούν οι διαγραφές και να μην περάσει η προσπαθεία του να πραγματοποιούνται οι συνεδριάσεις των οργάνων του πανεπιστημίου κεκλεισμένων των θυρών.

Σε συνέχεια των κινητοποιήσεων και ως απάντηση στα συμβάντα της συγκλήτου την Τετάρτη 8 Οκτώβρη όπου απαγορεύθηκε η εισοδος και η παρουσια των φοιτητων στη σύγκλητο κλειδώνοντάς τους απ έξω και απειλώντας τους με την παρουσία μπράβων. Στις 9 Οκτώβρη οι συλλογοι χημείας, ηλεκτρολόγων μηχανολόγων, αρχιτεκτονικής, ιστορίας αρχαιολογίας πραγματοποίησαν εκ νεου κατάληψη της πρυτανείας.

Οι φοιτητικοί σύλλογοι επιστρατεύοντας ως μέσο πάλης την πρακτική της κατάληψης, επιδίωξαν στην πραγματικότητα να δώσουν το δικό τους στίγμα σ'αυτή την τελεσίδικη κουβέντα που έχει ανοίξει απο μεριάς Υπουργείου και Πρυτανείας για το μέτρο των διαγραφών. Ωστόσο, η κίνηση αυτή, αν και καθ'όλα νομιμοποιημένη, δεδομένου ότι προέκυψε από τα συλλογικά όργανα των φοιτητών και οτι αποτελεί πάγια αποτελεσματική τακτική του φοιτητικού κινήματος, χαρακτηρίστηκε ως παράνομη από τις πρυτανικές αρχές. Η Πρυτανεία με mail που απέστειλε στην πανεπιστημιακή κοινότητα όχι απλά καταδίκασε τις συλλογικές και αγωνιστικές αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων, αλλά με ύφος απόλυτο και λόγο που έσταζε αυταρχικότητα, δε δίστασε να στοχοποιήσει ευθέως φοιτητές, επιστρατεύοντας την απειλή των πειθαρχικών διώξεων και παράλληλα “για την αποκατάσταση της πανεπιστημιακής ομαλότητας” δε δίστασε να χρησιμοποιήσει χουντικές πρακτικές και να καλέσει τις κατασταλτικές δυνάμεις (ΜΑΤ) και τον εισαγγελέα.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΑΣ-ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ, ΧΗΜΕΙΑΣ, ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ-ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ, ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ

Σήμερα Πέμπτη 9/10, μετά από αποφάσεις μαζικών Γενικών Συνελεύσεων εντός της εβδομάδας, οι Φοιτητικοί Σύλλογοι προχώρησαν σε 2ημερη κατάληψη της Πρυτανείας του Α.Π.Θ. με σκοπό το μπλοκάρισμα της έκδοσης των διαπιστωτικών πράξεων των Διαγραφών των φοιτητών του ιδρύματος αύριο, Παρασκευή 10/10 και του Οργανισμού. Παράλληλα, έχουν ως αίτημα να διεξαχθεί Σύγκλητος ανοιχτή προς όλους τους φοιτητές, που θα συζητήσει και θα πάρει καταδικαστική απόφαση των Διαγραφών.

Η απάντηση από πλευράς πρυτανικών αρχών ήταν η έκδοση επιθετικών ανακοινώσεων, όπου καταγγέλονται πως η κατάληψη της Πρυτανείας έγινε από 80 φοιτητές-μέλη πολιτικών οργανώσεων και προχώρησε σε αίτηση για την παρέμβαση Εισαγγελέα στο χώρο, όπου πραγματοποιείται η κατάληψη. Η πραγματικότητα όμως απέχει πολύ, καθώς η κατάληψη κινείται στα πλαίσια των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύεσεων, των ανώτατων οργάνων λήψης αποφάσεων των φοιτητών, δηλαδή της κοινωνικής πλειοψηφίας μέσα στα πανεπιστήμια, που είναι και οι μόνες, οι οποίες διασφαλίζουν τα κεκτημένα τους. 

Αυτή η επιθετική κίνηση από πλευράς της νέας πρυτανείας δεν είναι τυχαία, αλλά αναδεικνύει την στάση, που θα κρατήσει ο νέος πρύτανης απο δω και μπρος απέναντι στο φοιτητικό κίνημα και στις διεκδικήσεις του. Από την πρώτη μέρα της θητείας του ως πρύτανης, ο Μήτκας έδωσε τα διαπιστευτήριά του στο Υπουργείο ως διασφαλιστής του βαθέματος της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης μέσα στο πανεπιστήμιο, ξεμπερδεύοντας με όσους σταθούν εμπόδιο. Αυτό γίνεται φανερό με τις απειλές για εισαγγελικές παρεμβάσεις ήδη από την περασμένη βδομάδα, που πραγματοποιήθηκε κατάληψη πρυτανείας από τους συλλόγους Φιλολογίας και Χημείας.

Όλοι στη Γενική Συνέλευση του Σ.Φ. πολιτικών μηχανικών την Τρίτη 7/10 στις 14:00 στην 5.42

Για μια χούφτα δικαιώματα

16 Νοεμβρίου το 2012, ο Θανάσης Αγαπητός, δάσκαλος, μέλος της ΔΟΕ (συνδικαλιστική ένωση των δασκάλων), εκλεγμένος περιφερειακός σύμβουλος και μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συλλαμβάνεται από ασφαλίτες στην αυλή του σχολείου του, μπροστά στα μάτια των μαθητών του.

Γιατί;Γιατί συμμετείχε στην απαγορευμένη – κατά το υπουργείο Δημόσιας Τάξης – συγκέντρωση ενάντια στον ερχομό του Χ.Γ.Φούχτελ, ο οποίος αποτελεί το τσιράκι της Μέρκελ στην Ελλάδα. Ο Φούχτελ ζήτησε αναλυτικά από Περιφερειακά Συμβούλια και Δήμους την αναλυτική καταγραφή και παράδοση τοπικών στοιχείων, με απώτερο σκοπό την ιδιωτικοποίηση τους και το ξεπούλημα τους σε ιδιωτικά κεφάλαια, ιδιαίτερα σε γερμανικά. 

Γιατί ασκούσε το νόμιμο δικαίωμα του – όχι επειδή δεν είχε τι να κάνει, αλλά επειδή το ένιωθε ως καθήκον και αξιοπρέπεια – να αγωνίζεται. Να αγωνίζεται ενάντια στο άδικο, ενάντια στην ανεργία, ενάντια στην καταπάτηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, ενάντια στο ξεπούλημα όλης της δημόσιας περιουσίας στους Γερμανούς δυνάστες και το ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Επειδή απλά, δεν δέχθηκε να μείνει σιωπηλός και αδρανείς απέναντι στην επίθεση που όλα αυτά τα χρόνια δεχόμαστε από την πολιτική του κεφαλαίου, των μνημονιακών κυβερνήσεων, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί δεν έσκυψε το κεφάλι απέναντι στην βία, την καταστολή των ΜΑΤ, την πραγματική τρομοκρατία.

ρεμπέτικο γλέντι οικονομικής ενίσχυσης

Η Αντιδομή-ΕΑΑΚ διοργανώνει ρεμπέτικο γλέντι οικονομικής ενίσχυσης. Θα παίζουν τα μαλλιά κουβάρια και ο μαέστρος!

Τώρα μας φταίνε οι αιώνιοι..

“…Φθάσαμε όμως στο νομοθετικά καθορισμένο χρόνο και έτσι ο νόμος θα εφαρμοστεί, δηλαδή θα διαγραφούν από τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ όσοι δεν ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους. Είμαστε σε συνεχή συνεννόηση με τα συντονιστικά όργανα των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ για την εφαρμογή της νομοθεσίας, που θα εξορθολογήσει τα ιδρύματα, δίνοντας νόημα στην έννοια του κύκλου σπουδών, αλλά και απαλλάσσοντάς τα από μια άνευ λόγου και νοήματος γραφειοκρατία…" Ανδρέας Λοβέρδος, Υπουργός Παιδείας στην Ελλάδα του 2014.

Αποκλείεται να μην έχεις ακούσει όλο το καλοκαίρι για το «μείζον πρόβλημα» που απασχολεί τα ελληνικά πανεπιστήμια, αυτό των «λιμναζόντων», «αιωνίων», «τεμπέληδων» φοιτητών που όλη μέρα πίνουν καφέδες και τρώνε τα λεφτά των γονιών τους, χωρίς να κάνουν τίποτα δημιουργικό. Το Υπουργείο, που ως γνωστόν αντιλαμβάνεται τα «προβλήματα» των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων (το έχει αποδείξει πολλές φορές), έρχεται επιτέλους «να βάλει τάξη» στο πανεπιστήμιο, διώχνοντας τους φοιτητές που «περισσεύουν» απ’ αυτό…

Αν θεωρούμε πραγματικά ότι το πρόβλημα των ελληνικών πανεπιστημίων είναι το ζήτημα των αιώνιων φοιτητών, τότε μάλλον κλείνουμε τα μάτια στην ίδια την πραγματικότητα…

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΕΑΑΚ ΣΤΗ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ

για τα γεγονότα στη γραμματεία ηλ/μηχ 23/09/14 

Στις 23/09/14 η ΑΡιστερή ΑΓωνιστική Ενότητα, σχήμα της ΕΑΑΚ, κόλλησε στις γραμματείες Ηλεκτρολόγων και Μηχανολόγων εσωτερικό κείμενο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, σχετικά με την συμπεριφορά τους προς τους πρωτοετείς. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, τότε, πηρε την επιλογή να σκίσει αυτο το κείμενο, με ξεκάθαρο ειρωνικό ύφος και επιθετικό τόνο. Όταν έγινε ξανά η προσπάθεια να κολληθεί το ίδιο κείμενο στο ίδιο σημείο, οι ΔΑΠίτες απάντησαν με σπρωξήματα, παίρνοντας ανάλογη απάντηση. Αργότερα εμφανίστηκαν 30 μέλη της ΔΑΠ και έξι στελέχη της ΔΑΠ πολυτεχνικής ΑΠΘ και με μαφιόζικο τρόπο προσπάθησαν να σκίσουν την γραπτή καταγγελία του σχήματος σχετικά με το παραπάνω γεγονός. Όταν, λοιπόν, οι παρευρίσκοντες σταμάτησαν την κίνηση αυτή, οι ΔΑΠίτες αποφάσισαν να ρίξουν μπουνιές, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ενος μέλους του Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκτρολόγων – Μηχανολόγων. Ο σκοπός αυτής της κίνησης είναι ξεκάθαρος. Αυτό που μισούν τα γαλάζια φυντάνια είναι ο συνδικαλισμός και η συλλογική δράση των φοιτητών, και για αυτόν τον λόγο το παραπάνω γεγονός αποτελεί casus belli για όλους τους φοιτητές. 

Για μια ακόμα φορά, λοιπόν, η γαλάζια νεολαία έρχεται να επιβεβαιώσει την θέση της και την πολιτική που εκπροσωπεί και να στοχοποιήσει το πιο ριζοσπατικό κομμάτι εντός του χώρου των πανεπιστημίων. Αυτό δεν είναι τυχαίο ότι συνέβη, σε μια συγκυρία, όπου το υπουργείο επιχειρεί με επιθετικό τρόπο το βάθεμα ιστορικών τομών της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Η ΔΑΠ λοιπόν, μέσα από τις προτάσεις της έρχεται να περιγράψει, ασπαζόμενη την αφήγηση υπουργείου και κυβέρνησης, ένα πανεπιστήμιο χωρίς συλλογικές διεκδικήσεις και πρακτικές που θα συμβαδίζει με τα ευρωπαϊκά εκπαιδευτήρια. Δηλαδή ένα πανεπιστήμιο αποστειρωμένο από κάθε κεκτημένο του φοιτητικού κινήματος, χωρίς δικαίωμα στη δωρεάν σίτιση και στέγαση, υποχρηματοδοτούμενο, που θα λετουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ένα πανεπιστήμιο που θα διαγράφει φοιτητές και θα τους συμμορφώνει στη συρρικνωμένη και χρεωκοπημένη εργασιακή πραγματικότητα της κρίσης (πεντάμηνα προγράμματα ΕΣΠΑ, voucher), χάριν της “ανάπτυξης” που προσπαθούν να επιβάλλουν. Όλα αυτά άλλωστε είναι προάγγελος των υπό διαμόρφωση Οργανισμών των Ιδρυμάτων και συμπυκνώνουν την πάγια έκφραση της κυβερνητικής νεολαίας για το πανεπιστήμιο. 

Είναι η ίδια νεολαία που προσπαθεί να μας πείσει ότι θέλει ένα πανεπιστήμιο όπου θα κυριαρχεί η λογική της ομαλότητας και που θα χρωματίζεται από το κυβερνητικό σύνθημα “ησυχία, τάξη και ασφάλεια”. Πιστή σην επίσημη ρητορεία της Νεας Δημοκρατίας καταδικάζει τη βία από όπου και αν προέρχεται, εξισώνοντας τις μαζικές ριζοσπαστικές πρακτικές του φοιτητικού κινήματος με φασιστικές παρακρατικού τύπου ενέργειες, ξεπλένοντας με αυτό τον τρόπο τη δική της δράση. 

Παίρνοντας τη σκυτάλη από τις πιο σκοτεινές σελίδες της ιστορίας τους, της βρώμικης πολιτικής άνοιξης, των κενταύρων και των ρέιντζερ, του Καλαμπόκα και το τσεκούρι του Βορίδη, έρχεται σήμερα να μπλοκάρει τη λήψη αγωνιστικών αποφάσεων από Γενικές Συνελεύσεις, με μπράβους και μαχαίρια να τρομοκρατήσει και να χτυπήσει συμφοιτητές-συναγωνιστές μας για τη συνδικαλιστική τους δράση. 

ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ 

Καταγγέλουμε την τραμπούκικη επίθεση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ σε συνδικαλιστές του ΑΡΑΓΕ-ΕΑΑΚ. Θεωρούμε ότι τέτοιες λογικές δεν χωράνε στο πανεπιστήμιο για το οποίο αγωνιζόμαστε αλλά πάνε χέρι χέρι με τις πολιτικές που αντιπαλεύουμε, γι' αυτό και πράξαμε αναλόγως. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. Τα κεκτημένα του φοιτητικού κινήματος είμαστε πεισμένοι να τα υπερασπιστούμε τόσο πολιτικά όσο και οργανωτικά. 

ΚΑΡΦΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΑΛΑΜΠΟΚΑ 

ΕΑΑΚ Θεσσαλονίκης

Κανένας φοιτητής δεν περισσεύει ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ!

Αντί καλωσορίσματος

Ο Παύλος ζει!

Να τους διαγράψουμε εμείς!

Ανακοίνωση της ΕΑΑΚ για τις διαγραφές φοιτητών

Το καλοκαίρι σιγά-σιγά τελειώνει. Όμως για την κυβέρνηση είναι σαν να μην έφτασε ποτέ, αφού δεν δίστασε να εντείνει την επίθεσή της προς το λαό και τους εργαζόμενους, με την ψήφιση νέων αντιλαϊκών μέτρων! Σειρά μέσα στον Αύγουστο πήρε και το υπουργείο Παιδείας, με τις απειλές του ότι θα διαγράψει τους φοιτητές, που «περισσεύουν», από τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Φυσικά, αυτό το μέτρο δεν έρχεται από μόνο του, αλλά εντάσσεται μέσα στη συνολικότερη προσπάθεια της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, που προσπαθούν να υλοποιήσουν τα τελευταία χρόνια, το νόμο Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, το σχέδιο Αθηνά και στην πιο πρόσφατη φάση την απόλυση διοικητικών υπαλλήλων και τη συγκρότηση νέων Οργανισμών σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. Πρόπερσι μας είπαν για τον “εξορθολογισμό του ακαδημαϊκού χάρτη", πέρυσι μας είπαν για τους υπεράριθμους εργαζόμενους, τώρα ακούμε για «λιμνάζοντες» φοιτητές που επιβαρύνουν τις σχολές μας, πιο παλιά μας έλεγαν ότι είναι παρωχημένο και δεν υπάρχει στα υπόλοιπα "αναπτυγμένα ευρωπαϊκά κράτη" να παίρνουμε δωρεάν συγγράμματα και να έχουμε δωρεάν σίτιση.

Όμως η πραγματικότητα δεν είναι αυτό που πλασάρουν τα δελτία των 8. Όπου βγήκαν εργαζόμενοι σε διαθεσιμότητα διαλύθηκαν οι υπηρεσίες του πανεπιστημίου, όταν εφαρμόστηκε ο «εκσυγχρονιστικός» νόμος Γιαννάκου βρεθήκαμε με ένα βιβλίο ανά μάθημα και με όλο και μεγαλύτερη εισβολή του ιδιωτικού παράγοντα στην φοιτητική μας καθημερινότητα. Τώρα ξεκινάνε με τους πιο παλιούς φοιτητές, με πάσης φύσεως ιδεολογήματα για άχρηστους και τεμπέληδες νέους για να βρουν πάτημα και να μιλήσουν για διαγραφές ώστε να διαμορφώσουν ένα πλήρως ανταγωνιστικό και αποστειρωμένο περιβάλλον, ώστε να μπει έπειτα σε πλήρη εφαρμογή ο νόμος του ν+2 και να μας πετάνε κατά δεκάδες χιλιάδες εκτός σχολών, ώστε να ξεμπερδεύουν μια και καλή με όσους τολμάνε να ονειρεύονται σπουδές μέσα στο μεσαίωνα της κοινωνίας της κρίσης, με όσους αγωνίζονται, με όσους παλεύουν για δημόσια-δωρεάν εκπαίδευση και ζωή με αξιοπρέπεια.

Ανοίγει -και επίσημα- η πόρτα των ΑΕΙ και ΤΕΙ σε ιδιώτες!

πηγή

Αφού καταδίκασαν τα πανεπιστήμια στην παρακμή με τη δραματική πτώση της κρατικής χρηματοδότησης, αποφάσισαν να εγκρίνουν την… αυτοχρηματοδότηση για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της Ελλάδας. Τη συγκεκριμένη απόφαση έλαβε το μεσημέρι της Παρασκευής σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου, ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, μαζί με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Ευάγγελο Βενιζέλο, τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Χρήστο Σταϊκούρα, τον υπουργό Παιδείας, Ανδρέα Λοβέρδο και ο γγ Έρευνας και Τεχνολογίας Χρήστος Βασιλάκος.

Στη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου επιχειρήθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, να βρεθεί λύση στο μείζον ζήτημα της χρηματοδότηση των ΑΕΙ και ΤΕΙ, η οποία την εποχή του μνημονίου έχει «βυθιστεί» σε ποσοστό που αγγίζει σε κάποιες περιπτώσεις το 28%. Και η λύση που βρέθηκε ήταν η αυτοχρηματοδότηση των Πανεπιστημιακών και Τεχνολογικών Ιδρυμάτων από την «αγορά»!

«Να προσαρμοστούμε σε όσα ισχύουν στις χώρες του δυτικού ημισφαιρίου και ιδιαίτερα στην ΕΕ, να απελευθερώσουμε από την ενιαία αρχή πληρωμών τα ερευνητικά κέντρα του ιδιωτικού δικαίου, τα ινστιτούτα, τους ειδικούς λογαριασμούς των πανεπιστημίων, των ΤΕΙ και των ερευνητικών κέντρων που ανήκουν στο δημόσιο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός Παιδείας, εξερχόμενος από το Μέγαρο Μαξίμου. «Πλάι στο δυσμενές μέτρο της περικοπής των χρηματοδοτήσεων, που σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπει να ιδρύονται νέα πανεπιστήμια, προσθέτουμε δυνατότητα να μπορούν να αυτοχρηματοδοτούνται απευθυνόμενα είτε σε προγράμματα της ΕΕ είτε στην ιδιωτική πρωτοβουλία», πρόσθεσε ο Ανδρέας Λοβέρδος.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο υπουργός Παιδείας, είχε προαναγγείλει την απελευθέρωση της χρηματοδότησης των ΑΕΙ και ΤΕΙ την Τρίτη σε συνάντηση που πραγματοποίησε στο Μαρούσι με τους εκπροσώπους των Πανεπιστημιακών και Τεχνολογικών Ιδρυμάτων.

Η υποχρηματοδότηση και η απόφαση της κυβέρνησης να «απελευθερώσει» τη χρηματοδότηση των ΑΕΙ και ΤΕΙ, ανοίγει και επίσημα την πόρτα των πανεπιστημίων στους ιδιώτες. Ο προβληματισμός που προκαλεί μία τέτοια απόφαση σχετίζεται με τους όρους που θα θέτουν οι «χρηματοδότες», την αναπόφευκτη πορεία της εκπαίδευσης και της έρευνας σε κατευθύνσεις που εγκρίνει η αγορά και ταυτόχρονα προκαλεί ανησυχία για το μέλλον των σχολών που δεν έχουν άμεση διασύνδεση με την αγορά όπως για παράδειγμα οι σχολές Κοινωνικών Επιστημών.

σχετικά με το βαθμό πτυχίου και τις πιστωτικές μονάδες

Η Συγκλητος του Α.Π.Θ. επιλέγει, τη στιγμή που τα επαγγελματικά δικαιώματα των νέων μηχανικών χτυπιούνται περισσότερο από ποτέ, που οι 2 στους 3 απόφοιτοι των πολυτεχνικών σχολών είναι άνεργοι και ένα μεγάλο ποσοστό αυτών δουλεύει μαύρα και ανασφάλιστα και η επισφάλεια κυριαρχεί στις εργασιακές σχέσεις, να δώσει τη χαριστική βολή, καταργώντας το ενιαίο πτυχίο, αντικαθιστώντας το απο τον ατομικό φάκελο προσόντων και εισάγοντας τις πιστωτικές μονάδες, σε πλήρη εναρμόνιση με κυβέρνηση, υπουργείο και ΕΕ. Σ' αυτά τα πλαίσια και η απόφαση της συγκλητου η οποία δεν κοινοποιηθηκε δημοσια στη σελίδα του πανεπιστημίου αλλα πάρθηκε κεκλεισμένων των θυρών και εν αγνοία των φοιτητών, δεν ταίριαζε συντακτικά έρχεται να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο υπολογίζεται ο βαθμός του πτυχίου εισάγοντας συντελεστές βαρύτητας στα μαθήματα ανάλογα με τις πιστωτικές μονάδες. Ο καθένας αντιλαμβάνεται το τι σημαίνει αυτό για τους φοιτητές που έχουν δομήσει τις σπουδές τους με ένα συγκεκριμένο τρόπο, οι υπολογισμοί τους να αναιρούνται την τελευταία στιγμή.

Το κυρίαρχο όμως για μας είναι ότι η σημασία αυτής της αλλαγής ξεπερνά το βαθμό που αναγράφεται στο πτυχίο μας καθώς έρχεται να νομιμοποιήσει τις πιστωτικές μονάδες και να διαμορφώσει μια κατάσταση στην οποία ο φοιτητής θα εγκλωβίζεται στο αέναο κυνήγι αυτών. Η ανισοβαρία των μαθημάτων ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση του ενιαίου πτυχίου, το σπάσιμο του κύκλου σπουδών σε 4 και 1 χρόνια, όπως έγινε στο Πολυτεχνείο Χανίων με την ψήφιση του εσωτερικού οργανισμού, και τον κατακερματισμό των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων. 'Ετσι πολλοί φοιτητές θα παίρνουν πτυχίο στα 4 χρόνια και ένα κομμάτι μόνο αυτών θα συνεχίζει στο δεύτερο κύκλο – αφού έχουν ήδη ψηφιστεί δίδακτρα για τον δεύτερο κύκλο - όπου ανάλογα με την ειδίκευση θα λαμβάνει διαφορετικά επαγγελματικά δικαιώματα, πράγμα αποδεδειγμένο και από τις ευρωπαϊκές χώρες των οποίων την παιδεία εξυμνούν συνεχώς ο πρύτανης Μυλόπουλος και ο αντιπρύτανης Παντής, που έχουν να μετρήσουν ελάχιστους φοιτητές που έχουν καταφέρει να πάρουν Master (2ος κύκλος). Αντιλαμβανόμαστε εύκολα πως για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών – και σε συνδυασμό με την κατάργηση της φοιτητικής μέριμνας – η ολοκλήρωση των σπουδών θα γίνεται μακρινό όνειρο. Δημιουργούνται έτσι απόφοιτοι πολλών ταχυτήτων, οι οποίοι θα είναι έρμαιο στα χέρια της εκάστοτε εργοδοσίας καθότι θα αναγκάζονται να ειδικεύονται και να επανειδικεύονται αλλά και να διαπραγματεύονται ατομικά με τον εργοδότη, αφού με την αναίρεση του ενιαίου πτυχίου καταργούνται οι δυνατότητες συλλογικής διεκδίκησης. 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΑΑΚ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΛΗΤΟΥ ΣΤΙΣ 28/05

Φοιτητικές εκλογές, 7 Μάη, στον Σύλλογο Φοιτητών Πολιτικών Μηχανικών

 και……πρώτη δύναμη η «ανεξάρτητη», πέρα από κόμματα, ΔΑΠ-ΝΔΦΚ!

Εικόνα 1: Η ανεξαρτησία της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ από την Νέα Δημοκρατία, που έχει διαλύσει τα νοσοκομεία, έχει πετάξει την νεολαία στην ανεργία και τηνμετανάστευση, έχει μειώσει μισθούς, συντάξεις και επιδόματα πετώντας το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων στην εξαθλίωση.

Η παράταξη του Σαμαρά, των μνημονίων, των αντιλαϊκών νομοσχεδίων και ο βασικός υποστηρικτής όλων των αντιδραστικών εκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων ανά τα χρόνια, συγκέντρωσε 254 ψήφους και 6 στις 11 έδρες του Διοικητικού Συμβουλίου. Είναι Η πολιτική εκείνη δύναμη που πρώτη έτρεξε να ανοίξει τις σχολές του ΕΜΠ και του ΕΚΠΑ, εναντίον των διοικητικών υπαλλήλων που έχαναν τη δουλειά τους και των συλλόγων που βρέθηκαν από την αρχή ως το τέλος δίπλα τους, αλλά ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για την φοιτητική λέσχη που ιδιωτικοποιείται, τα δωμάτια των εστιών που αδειάζουν με τους φοιτητές να αναγκάζονται να πληρώσουν την φοιτητική τους μέριμνα. Είναι αυτή που υπονόμευε τον αγώνα και την απεργία των εργολαβικών καθαριστών μαζεύοντας σκουπίδια από τις αίθουσες, πράγμα το οποίο αποδείχθηκε από την ίδια την πραγματικότητα πως δεν έλυσε το πρόβλημα της καθαριότητας, αφού τώρα, που έχει λήξει η σύμβαση των εργαζομένων και δεν έχει ανανεωθεί, το πανεπιστήμιο είναι μεσ’ τη βρωμιά, ενώ πλέον τίθεται και ζήτημα υγιεινής.

αποτελέσματα φοιτητικών εκλογών 2014

Ψηφίσαντες.............................................................512
Άκυρα.......................................................................16

ΔΑΠ........................................................................253
ΠΚΣ..........................................................................66
ΠΑΣΠ.......................................................................64
Αρεν........................................................................45
Αντιδομή - Ε.Α.Α.Κ....................................................34
Αγωνιστικές Κινήσεις.................................................21
Λευκά.......................................................................13

περισσότερα αποτελέσματα στο http://nka.gr/ekloges

ΔΑΠ ΝΔΦΚ: για κανένα λόγο!

κάποιες σκέψεις για τις εκλογές

Κρίση, με πιάνει κρίση... 

...και είναι δεδομένο πως η κρίση αυτή, έχει φέρει τα πάνω κάτω. Όχι γι’ αυτούς που την δημιούργησαν, αλλα γι’ αυτούς που τώρα καλούνται να την πληρώσουν!

Πράγματι. Ζούμε στην εποχή της δομικής κρίσης του καπιταλισμού. Μια κρίσης με διαφορετικά – εντονότερα ποιοτικά – χαρακτηριστικά απο αυτές των προηγούμενων κρίσεων. Και στο όνομα αυτής της κρίσης, οι εκφραστές του κεφαλαίου και του συστήματος, η κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι μηχανισμοί τους έχουν εξαπολύσει μία πρωτοφανή επίθεση στα κεκτημένα με αγώνες δικαιώματα του λαού. Κόβουν μισθούς, συντάξεις, ατομικές και συλλογικές ελευθερίες. Οδηγούν ολοένα και περισσότερο κόσμο στα όρια της φτώχειας και τη νέα γενιά στο μαύρο μέλλον της ανεργίας και της μετανάστευσης. Χωρίς έλεος, λεηλατούν οτιδήποτε μπορούν απο τον λαό που παρήγαγε και παράγει τον πλούτο που τελικά, φτάνει να μην καρπώνεται ποτέ. Αρκεί μια ματιά στον γύρω κόσμο, και είναι πολλά – και ολοένα και περισσότερα – τα στόματα που με λύπη και πραγματική ανασφάλεια για το παρόν και το μέλλον λένε «Δεν τα βγάζω πέρα», «Δεν έχω χρήματα ούτε για τα βασικά», «Δεν ξέρω αν αύριο θα μπορώ να διασφαλίσω την ύπαρξη μου». Δεν είναι λίγες οι εικόνες των ανθρώπων που κοιμούνται σαν στοίβες σε μικρά σπίτια, χωρίς θέρμανση, φως και νερό. Ούτε και οι εικόνες των οικογενειών που οριακά μπορούν και βγάζουν δύο πιάτα φαί στο τραπέζι. Ακόμη πιο πρόσφατες, είναι όλες οι εκείνες οι μνήμες των συμμαθητών μας που δεν είχαν να δώσουν λεφτά σε φροντιστήρια και ξέχασαν μια για πάντα το ζήτημα πανεπιστήμιο.

Παρ’ όλα αυτά, το λεγόμενο «χρωστούμενο χρέος» δεν πρόκεται για χρήματα τα οποία απλά εξαφανίστηκαν. Τα χρήματα τα οποία υποτίθεται οτι χρωστάμε και πρέπει να πληρώσουμε, δεν εξαερώθηκαν. Κάποιος προφανώς τα έχει. Υπάρχουν, απλά δεν υπάρχουν για όλους. 28,2 τρισεκατομμύρια δολάρια παγκόσμιου πλούτου αφανίστηκαν μόνο το 2008 και στο πρώτο εξάμηνο του 2009! 12 τρισεκατομμύρια δολάρια διοχετεύθηκαν στις τράπεζες για να αποτραπεί η κατάρρευση τους μόνο το δεύτερο εξάμηνο του 2009! 

Αδιαφορία και υποταγή VS Αξιοπρέπεια και αγώνας

Ακούς για τη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου και την ενίσχυση του ανταγωνισμού στην αγορά εργασίας…βλέπεις τους διοικητικούς στη σχολή σου ν’ απολύονται, τη χρηματοδότηση στο τμήμα σου να υποδιπλασιάζεται,σχολές να συνενώνοται και άλλες να κλείνουν, τις εταιρίες να χώνουν λεφτά στα πανεπιστήμια και να κατευθύνουν όλη την έρευνα, σου κόβονται συγγράμματα, σκέφτεσαι ότι θα σε διαγράψουν ,ότι θα πληρώνεις δίδακτρα, νοίκια στις εστίες, για ένα διαλυμένο πτυχίο χωρίς προοπτική για δουλειά…

Ακούς για πρωτογενές πλεόνασμα, success story, έξοδο από την κρίση, ισχυρό ευρώ…. βλέπεις νοσοκομεία και σχολεία να συγχωνεύονται, χιλιάδες ν’ απολύονται, τους μισθούς των γονιών σου να μειώνονται

Σου λένε η κρίση είναι ευκαιρία…. βλέπεις 60% των νέων σήμερα είναι άνεργοι, κι όσοι καταφέρουν να βρουν δουλειά είναι πεντάμηνα για 300 ευρώ

Σου λένε λεφτά υπάρχουν… αλλά εσύ δεν τα βρίσκεις πουθενά ,γιατί τα δίνουν στους τραπεζίτες, επιχορηγούν τις πολυεθνικές, φοροαπαλλάσουν τους εφοπλιστές. Οι τράπεζες τσεπώνουν κρατικά λεφτά για τα ελλείμματα του, ενώ πριν λίγο καιρό κουρευτήκαν λεφτά από τα ασφαλιστικά ταμεία, κρατημένα από τους μισθούς των εργαζομένων.

ΝΑ ΨΗΦΙΣΩ…..ΝΑ ΜΗ ΨΗΦΙΣΩ…..

Τη φετινή χρονιά υπήρξε μια αδυναμία του συλλόγου να βγάλει περισσότερες από δύο γενικές  συνελεύσεις, στις οποίες υπερψηφίστηκαν τα πλαίσια της ΔΑΠ. Μ’ αυτόν τον τρόπο στην ουσία ενισχύθηκαν οι πολιτικές της κυβέρνησης  που στρέφονται  ενάντια στο λαό, αλλά και σ’ εμάς  τους φοιτητές, και βρήκαν χώρο αναπαραγωγής στις σχολές και τους συλλόγους μας.  Είναι αναμενόμενο και η συμμετοχή των φοιτητών στις εκλογές  των συλλόγων  να είναι αντίστοιχη με αυτή στις συνελεύσεις: αποχή δαγκωτό.

Η αποχή ως πρακτική αποτελεί απόληξη πολλών και διαφορετικών απόψεων, η καθεμία από τις οποίες φέρει και αντίστοιχα επιχειρήματα υπέρ της, τα οποία θα προσπαθήσουμε να αποδομήσουμε παρακάτω.

Επιχείρημα πρώτο: « ΣΚΑΤΑ στα κόμματα και τις παρατάξεις »

Στα αμφιθέατρα συχνά ακούγεται η άποψη «όλες οι παρατάξεις είναι ίδιες. Γιατί να ασχοληθώ μ’ αυτά τα πράγματα;» από τη μία είναι οι καθεστωτικές παρατάξεις που η πολιτική τους πρακτική αναλώνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό σε πάρτυ, εκδρομούλες, κονέ με καθηγητές και σημειώσεις, κρύβοντας κάτω από το χαλί τις πολιτικές στήριξης της κυβέρνησης ενώ παράλληλα προωθεί την απεμπλοκή των συλλόγων από τα «κακά κόμματα» . Από την άλλη, εμείς ως Αντιδομή, σε καμία περίπτωση δεν ταυτιζόμαστε με αυτές τις παραταξιακές λογικές.  Αντιλαμβανόμαστε το σχήμα μας  ως πυρήνα γύρω από τον οποίο συσπειρώνονται φοιτητές που αγωνίζονται από κοινού για την υπεράσπιση των συμφερόντων και δικαιωμάτων τους, τη βελτίωση της καθημερινότητάς τους, αλλά και μάχονται ενάντια στις πολιτικές κυβέρνησης-ΕΕ και κεφαλαίου  που μας πλήττουν. Καταλαβαίνουμε ότι αυτό επιτυγχάνεται μόνο μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες και όχι επιλέγοντας τον ατομικό και ανταγωνιστικό δρόμο, για αυτό και παλεύουμε για την αναζωπύρωση των συλλόγων και των διαδικασιών τους. Άλλωστε στην πράξη, το απολιτίκ δεν εκφράζει απαξίωση, αλλά σιωπηρή συναίνεση στις πολιτικές που μας επιβάλλονται.

Επιχείρημα δεύτερο: « εγώ θέλω μόνο το πτυχίο μου…»

Τώρα με  την κρίση ολοένα κι αυξάνονται οι φοιτητές που βιάζονται να αποκτήσουν το πτυχίο τους λόγω της οικονομικής πίεσης, σε συνδυασμό μάλιστα με την εντατικοποίηση της φοίτησης . Έτσι αντιλαμβάνονται το πανεπιστήμιο ως χώρο στείρας διεξαγωγής μαθημάτων και εξεταστικών, απογυμνωμένο από οποιαδήποτε πολιτική υπόσταση. Μια τέτοια λογική αδυνατεί να συλλάβει το γεγονός ότι η ίδια πολιτική που τους πετάει από τις εστίες, τους απειλεί με διαγραφή και τους επιβάλλει όλο και αυξανόμενα εξεταστικά φίλτρα είναι αυτή που τους επιφυλάσσει το μαύρο μέλλον της ανεργίας. Άπαξ και γίνει αυτή η συνειδητοποίηση, η αποχή παύει να είναι επιλογή και γίνεται ξεκάθαρη η αναγκαιότητα συμμετοχής κυρίαρχα στη λήψη των αποφάσεων των συνελεύσεων, αλλά και δευτερευόντως  στην εκλογική διαδικασία. Ας μην ξεχνάμε ότι  αποχή ίσον ανοχή.

Επιχείρημα τρίτο:  «κι εγώ τι μπορώ να αλλάξω;»

Οι συνεχόμενες ήττες και αδυναμίες των κινημάτων να νικήσουν έχουν γεννήσει απογοήτευση στους φοιτητές και έχουν κλονίσει την πεποίθηση ότι οι συλλογικοί αγώνες μπορούν να αποφέρουν αποτελέσματα. Αυτή η κατάσταση σε συνδυασμό με την έλλειψη συλλογικών και κινηματικών αναπαραστάσεων κυρίαρχα στα μικρότερα έτη οδηγεί να μην έχει πίστη στους συλλόγους και τί μπορούν να πετύχουν.  Αυτή η λογική είναι αδιέξοδη γιατί όσο δεν στήνονται αγώνες τόσο οι αναδιαρθρώσεις θα επιδεινώνονται και οι δυνατότητες επίθεσης από πλευράς κινήματος θα αμβλύνονται.

Ένα διαφορετικού τύπου επιχείρημα είναι αυτό που θέλει τις εκλογές να ενισχύουνε τις λογικές της ανάθεσης και της αντιπροσώπευσης πλήττοντας την ενεργή συμμετοχή στην λήψη των αποφάσεων. Ακόμα και αν έχει  διαφορετική αφετηρία καταλήγει στο ίδιο αποτέλεσμα να αφήνει τους συλλόγους έρμαιο της ΔΑΠ.  Αυτή η  αντίληψη παραγνωρίζει το γεγονός ότι όλοι όσοι αγωνιζόμαστε καλούμαστε να το κάνουμε μέσα σε υπαρκτές συνθήκες και δομές  το οποίο σημαίνει ότι αν απέχουμε από αυτές την επόμενη μέρα των εκλογών και το Δ.Σ. θα υπάρχει και η ΔΑΠ  θα αλωνίζει. Σε καμία περίπτωση δεν εξυψώνουμε τις εκλογές σαν μητέρα των μαχών αλλά αναγνωρίζουμε ότι είναι μια μάχη που πρέπει να δοθεί ανάμεσα και παράλληλα με άλλες σε κινηματικό επίπεδο.

Κλείνοντας, μην ξεχνάμε ότι οι εκλογές αποτυπώνουν  σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, πολιτικούς συσχετισμούς σε όλους τους συλλόγους πανελλαδικά και ότι μία εκλογική αναμέτρηση που είτε θα ενισχύει τις κυβερνητικές  παρατάξεις  είτε θα αποτυπώνει την αδιαφορία των φοιτητών γι’ αυτά που συμβαίνουν, θα δίνει το οκ στην κυβέρνηση  να συνεχίζει την πολιτική της διαλαλώντας ότι έχει στο πλευρό της τη νεολαία.  Εμείς καλούμε τον κόσμο να σταθεί πλάι μας πάνω απ’ όλα στις συλλογικές διαδικασίες, στους αγώνες και στο πεδίο του δρόμου, αλλά και σ ’αυτήν τη μάχη. Η ψήφος σ’ εμάς δεν σημαίνει ανάθεση και απόθεση ευθυνών σε αυτόκλητους σωτήρες, αλλά σημαίνει συστράτευση  με την αριστερά που δεν συμβιβάζεται, που αγωνίζεται και που τολμά να νικά. Με την αριστερά που εμπνέει και εμπνέεται από τα ευρύτερα λαϊκά κινήματα

ΜΗ ΜΑΔΑΣ ΤΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ!

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΜΑΙΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ- ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ

Ταξική Πρωτομαγιά_1Μάη στις 10.00 στην Καμάρα

Κεντρική αφίσα ΕΑΑΚ Θεσσαλονίκης

Περί διαγραφών… Μύθοι και αλήθειες

"Ο Μπελογιάννης μας έμαθε πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε. Μ' ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία. Μ' ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώσει "

πηγή

Την Κυριακή συμπληρώνονται 62 χρόνια. Ήταν – και τότε - ημέρα Κυριακή. Μέρα που ακόμα και οι Γερμανοί εισβολείς τη σεβάστηκαν. Πριν ακόμα χαράξει, μέσα στη νύχτα, σαν κοινός δολοφόνος, το κράτος των γερμανοτσολιάδων που πλέον είχαν ντυθεί αμερικανοτσολιάδες, το κράτος των μαυραγοριτών που έχτιζε «Νέους Παρθενώνες» στη Μακρόνησο, είχε εκτελέσει τον Μπελογιάννη και τους συντρόφους του. Την ίδια μέρα της εκτέλεσης, ο Γιάννης Ρίτσος, εξόριστος στον Αϊ - Στράτη, γράφει στο ποίημά του «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ»:

«Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε./ Μ' ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία./ Μ' ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώσει (...)».

Όλοι στη Γενική Συνέλευση του ΣΦΠΜ την Τετάρτη 12/3 στις 14:00 στην 5.42

Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν ξεσηκώνονται!

Εσωτερικοί κανονισμοί... πλησιάζουν απειλητικά!

Απόφαση του πανελλαδικού διημέρου της ΕΑΑΚ 1-2 Νοέμβρη 2013

Η μάχη του Στάλινγκραντ

πηγή

Ήταν 31 Γενάρη του 1943. Πριν από ακριβώς 71 χρόνια η Ανώτατη Διοίκηση των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων εκδίδει το Ανακοινωθέν για τη συντριβή των Ναζί στο Βόλγα. Την ίδια μέρα παραδίδεται η νότια ομάδα των γερμανικών ναζιστικών δυνάμεων με επικεφαλής τον διοικητή της 6ης στρατιάς Φ. Πάουλους, που μόλις είχε προαχθεί από τον Χίτλερ σε στρατάρχη. Το ανακοινωθέν είναι ουσιαστικά η αναγγελία της νίκης στη μάχη του Στάλινγκραντ, η οποία ολοκληρώνεται στις 2 Φλεβάρη του 1943, με την παράδοση των τελευταίων υπολειμμάτων της βόρειας ομάδας των γερμανικών δυνάμεων.

   Στις 2 Φλεβάρη 1943, ο Στάλιν απηύθυνε ημερήσια διαταγή προς τα στρατεύματα του Ντον, όπου έλεγε: «Στον αντιπρόσωπο του Αρχηγείου της Ανωτάτης διοίκησης του στρατού, στρατάρχη του πυροβολικού σ. Βορόνοφ. Στον διοικητή των στρατευμάτων του μετώπου του Ντον, στρατηγό σ. Ροκοσόφσκι. Συγχαίρω εσάς και τα στρατεύματα του μετώπου του Ντον για το επιτυχημένο ξεκαθάρισμα των εχθρικών στρατευμάτων που είχαν κυκλωθεί κοντά στο Στάλινγκραντ. Εκφράζω τις ευχαριστίες μου σε όλους τους μαχητές, διοικητές και πολιτικούς καθοδηγητές του μετώπου του Ντον για τις εξαιρετικές αυτές πολεμικές επιχειρήσεις».

«Η μεγαλύτερη μάχη στην ιστορία των πολέμων».
Ας δούμε τι ήταν αυτό που συντελέστηκε στο Στάλινγκραντ, στη μάχη που χαρακτηρίστηκε ως «η μεγαλύτερη στην ιστορία των πολέμων».
   
Το καλοκαίρι του 1942, τα γερμανικά στρατεύματα εξαπέλυσαν μεγάλη επίθεση στο Νότιο Τομέα του Ανατολικού Μετώπου. Ένα τμήμα κινήθηκε προς το Στάλινγκραντ και έφτασε στα άκρα της πόλης. Διακηρυγμένος στόχος των γερμανικών στρατευμάτων ήταν η συντριβή της σοβιετικής αντίστασης και η κατάληψη του μεγαλύτερου μέρους των βασικών στρατιωτικών και οικονομικών κέντρων της ΕΣΣΔ. Για τη ναζιστική επίθεση προετοιμάστηκαν 8 στρατιές, πέντε γερμανικές, μια ρουμάνικη, μια ιταλική και μια ουγγρική, αφού η ευρύτερη περιοχή του Στάλινγκραντ, όπως και η ίδια η πόλη, έπαιζε σημαντικό ρόλο στο πολεμικο-οικονομικό δυναμικό της Σοβιετικής Ενωσης.
   
Παρά τη σημασία που είχε η μάχη του Στάλινγκραντ για την έκβαση ολόκληρου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η ΕΣΣΔ έδωσε αυτήν τη μάχη εντελώς μόνη και αβοήθητη, εγκαταλελειμμένη, φτάνοντας πολλές φορές στο χείλος της καταστροφής. Βλέποντας το συσχετισμό δυνάμεων εκείνης της εποχής ανάμεσα στη Σοβιετική Ένωση και τη χιτλερική Γερμανία, δεν μπορεί παρά να μιλήσει κανείς για θαύμα. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι με την επίθεσή της εναντίον της ΕΣΣΔ, η ναζιστική Γερμανία είχε καταφέρει να καταλάβει τις σοβιετικές αγροτικές και βιομηχανικές περιοχές, που προπολεμικά έδιναν το 71% της παραγωγής χυτοσιδήρου, το 58% του χάλυβα, το 57% του τροχαίου υλικού, το 63% του άνθρακα, καθώς και τον κύριο όγκο του πολεμικού εξοπλισμού και των εφοδίων. Οι κατακτημένες σοβιετικές περιοχές, όπου ζούσε προπολεμικά το 42% του πληθυσμού της χώρας, κάλυπταν το 40% του συνολικού χώρου παραγωγής σιτηρών και το 38% της κτηνοτροφίας. Το θαύμα, όμως, συντελέστηκε. «Δεν υπάρχει γη για μας πέρα από το Βόλγα», ήταν τα λόγια ενός από τους ήρωες της μάχης, του ελεύθερου σκοπευτή Βασίλι Ζάιτσεφ. Το θαύμα, όπως αποδείχτηκε, συνίστατο στα τεράστια αποθέματα δύναμης του σοβιετικού λαού για την υπεράσπιση της πατρίδας του και των κοινωνικών του κατακτήσεων.


«Όχι δεύτερο μέτωπο»!
   
Οι δυτικές δυνάμεις, οι ΗΠΑ και η Αγγλία, αντιμετώπισαν τη μάχη του Στάλινγκραντ ως ευκαιρία να υπάρξει, το λιγότερο, μια αμοιβαία εξασθένηση της ΕΣΣΔ και της Γερμανίας, ώστε αφενός να ξεμπερδεύουν με το σοσιαλισμό και αφετέρου να διαμοιράσουν τις παγκόσμιες αγορές μεταξύ τους, χωρίς την εμπλοκή του άλλου μεγάλου ιμπεριαλιστή ανταγωνιστή τους, της Γερμανίας. Ετσι, αρνήθηκαν να ανοίξουν ένα δεύτερο μέτωπο στην Ευρώπη κατά των δυνάμεων του γερμανικού φασισμού κι έδωσαν τη δυνατότητα στον Χίτλερ να συγκεντρώσει στο ανατολικό μέτωπο τεράστιο αριθμό δυνάμεων και πολεμικού υλικού.
   
Μάλιστα, ο Τσόρτσιλ, με αφορμή το ταξίδι του στην ΕΣΣΔ μέσα στο 1942, γράφει: «Σκεπτόμουν την αποστολή που με έφερνε στο θλιβερό αυτό μπολσεβικικό κράτος. Άλλοτε, είχα προσπαθήσει με όλες τις δυνάμεις μου, να το στραγγαλίσω στη γέννησή του και ως την εμφάνιση του Χίτλερ το θεωρούσα θανάσιμο εχθρό της ελευθερίας και του πολιτισμού. Ποιο ήταν τώρα το καθήκον μου; Ο στρατηγός Ουέιβελ, που είχε φιλολογική διάθεση, τα ανακεφαλαίωσε όλα σε ένα ποίημα με πολλές στροφές, που τελείωνε με τις λέξεις: "Οχι δεύτερο μέτωπο το 1942"». (Ουίνστον Τσόρτσιλ: «2ος Παγκόσμιος Πόλεμος», εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ, τόμος Δ σελ. 317).

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΩΝ 16 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ 17_11_12