Να τους διαγράψουμε εμείς!

Ανακοίνωση της ΕΑΑΚ για τις διαγραφές φοιτητών

Το καλοκαίρι σιγά-σιγά τελειώνει. Όμως για την κυβέρνηση είναι σαν να μην έφτασε ποτέ, αφού δεν δίστασε να εντείνει την επίθεσή της προς το λαό και τους εργαζόμενους, με την ψήφιση νέων αντιλαϊκών μέτρων! Σειρά μέσα στον Αύγουστο πήρε και το υπουργείο Παιδείας, με τις απειλές του ότι θα διαγράψει τους φοιτητές, που «περισσεύουν», από τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Φυσικά, αυτό το μέτρο δεν έρχεται από μόνο του, αλλά εντάσσεται μέσα στη συνολικότερη προσπάθεια της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, που προσπαθούν να υλοποιήσουν τα τελευταία χρόνια, το νόμο Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, το σχέδιο Αθηνά και στην πιο πρόσφατη φάση την απόλυση διοικητικών υπαλλήλων και τη συγκρότηση νέων Οργανισμών σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. Πρόπερσι μας είπαν για τον “εξορθολογισμό του ακαδημαϊκού χάρτη", πέρυσι μας είπαν για τους υπεράριθμους εργαζόμενους, τώρα ακούμε για «λιμνάζοντες» φοιτητές που επιβαρύνουν τις σχολές μας, πιο παλιά μας έλεγαν ότι είναι παρωχημένο και δεν υπάρχει στα υπόλοιπα "αναπτυγμένα ευρωπαϊκά κράτη" να παίρνουμε δωρεάν συγγράμματα και να έχουμε δωρεάν σίτιση.

Όμως η πραγματικότητα δεν είναι αυτό που πλασάρουν τα δελτία των 8. Όπου βγήκαν εργαζόμενοι σε διαθεσιμότητα διαλύθηκαν οι υπηρεσίες του πανεπιστημίου, όταν εφαρμόστηκε ο «εκσυγχρονιστικός» νόμος Γιαννάκου βρεθήκαμε με ένα βιβλίο ανά μάθημα και με όλο και μεγαλύτερη εισβολή του ιδιωτικού παράγοντα στην φοιτητική μας καθημερινότητα. Τώρα ξεκινάνε με τους πιο παλιούς φοιτητές, με πάσης φύσεως ιδεολογήματα για άχρηστους και τεμπέληδες νέους για να βρουν πάτημα και να μιλήσουν για διαγραφές ώστε να διαμορφώσουν ένα πλήρως ανταγωνιστικό και αποστειρωμένο περιβάλλον, ώστε να μπει έπειτα σε πλήρη εφαρμογή ο νόμος του ν+2 και να μας πετάνε κατά δεκάδες χιλιάδες εκτός σχολών, ώστε να ξεμπερδεύουν μια και καλή με όσους τολμάνε να ονειρεύονται σπουδές μέσα στο μεσαίωνα της κοινωνίας της κρίσης, με όσους αγωνίζονται, με όσους παλεύουν για δημόσια-δωρεάν εκπαίδευση και ζωή με αξιοπρέπεια.

Ανοίγει -και επίσημα- η πόρτα των ΑΕΙ και ΤΕΙ σε ιδιώτες!

πηγή

Αφού καταδίκασαν τα πανεπιστήμια στην παρακμή με τη δραματική πτώση της κρατικής χρηματοδότησης, αποφάσισαν να εγκρίνουν την… αυτοχρηματοδότηση για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της Ελλάδας. Τη συγκεκριμένη απόφαση έλαβε το μεσημέρι της Παρασκευής σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου, ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, μαζί με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Ευάγγελο Βενιζέλο, τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Χρήστο Σταϊκούρα, τον υπουργό Παιδείας, Ανδρέα Λοβέρδο και ο γγ Έρευνας και Τεχνολογίας Χρήστος Βασιλάκος.

Στη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου επιχειρήθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, να βρεθεί λύση στο μείζον ζήτημα της χρηματοδότηση των ΑΕΙ και ΤΕΙ, η οποία την εποχή του μνημονίου έχει «βυθιστεί» σε ποσοστό που αγγίζει σε κάποιες περιπτώσεις το 28%. Και η λύση που βρέθηκε ήταν η αυτοχρηματοδότηση των Πανεπιστημιακών και Τεχνολογικών Ιδρυμάτων από την «αγορά»!

«Να προσαρμοστούμε σε όσα ισχύουν στις χώρες του δυτικού ημισφαιρίου και ιδιαίτερα στην ΕΕ, να απελευθερώσουμε από την ενιαία αρχή πληρωμών τα ερευνητικά κέντρα του ιδιωτικού δικαίου, τα ινστιτούτα, τους ειδικούς λογαριασμούς των πανεπιστημίων, των ΤΕΙ και των ερευνητικών κέντρων που ανήκουν στο δημόσιο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός Παιδείας, εξερχόμενος από το Μέγαρο Μαξίμου. «Πλάι στο δυσμενές μέτρο της περικοπής των χρηματοδοτήσεων, που σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπει να ιδρύονται νέα πανεπιστήμια, προσθέτουμε δυνατότητα να μπορούν να αυτοχρηματοδοτούνται απευθυνόμενα είτε σε προγράμματα της ΕΕ είτε στην ιδιωτική πρωτοβουλία», πρόσθεσε ο Ανδρέας Λοβέρδος.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο υπουργός Παιδείας, είχε προαναγγείλει την απελευθέρωση της χρηματοδότησης των ΑΕΙ και ΤΕΙ την Τρίτη σε συνάντηση που πραγματοποίησε στο Μαρούσι με τους εκπροσώπους των Πανεπιστημιακών και Τεχνολογικών Ιδρυμάτων.

Η υποχρηματοδότηση και η απόφαση της κυβέρνησης να «απελευθερώσει» τη χρηματοδότηση των ΑΕΙ και ΤΕΙ, ανοίγει και επίσημα την πόρτα των πανεπιστημίων στους ιδιώτες. Ο προβληματισμός που προκαλεί μία τέτοια απόφαση σχετίζεται με τους όρους που θα θέτουν οι «χρηματοδότες», την αναπόφευκτη πορεία της εκπαίδευσης και της έρευνας σε κατευθύνσεις που εγκρίνει η αγορά και ταυτόχρονα προκαλεί ανησυχία για το μέλλον των σχολών που δεν έχουν άμεση διασύνδεση με την αγορά όπως για παράδειγμα οι σχολές Κοινωνικών Επιστημών.